Nazywam się Przemysław Żywicki. Mam 22 lata i studiuje kierunek o nazwie gospodarka przestrzenna na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie, a także geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 

Pochodzę jednak z okolic, które dla ludności z Małopolski są daleką północą, z największego polskiego miasta na wschód od Wisły - Lublina. 

Miłośnikiem kolei jestem praktycznie od urodzenia. Można powiedzieć, że miłość do kolei mam we krwi, gdyż od dwóch pokoleń moja rodzina jest związana zawodowo z PKP. Czynnie zacząłem się interesować koleją od 7-ego roku życia. 

Fotografią taboru zająłem się po raz pierwszy pod koniec sierpnia 2002 roku. Początkowo wiązało się to z godzinami spędzonymi na lubelskim dworcu i w lubelskiej lokomotywowni.

Z czasem zrezygnowałem z tego dość monotonnego zajęcia na rzecz poszukiwania ciekawych motywów do fotografowania na kolejowych szlakach w samym Lublinie jak też w najbliższych okolicach.

Od marcu 2003 zacząłem pierwsze podróże koleją po Polsce, nie dla jakiegoś konkretnego celu lecz dla samej przyjemności z jazdy i patrzenia przez okno na przemijające krajobrazy. Od tamtego czasu przebyłem kilkadziesiąt tysięcy kilometrów po polskich torach, a moja kolekcja zdjęć o szeroko pojętej tematyce zarówno kolejowej, jak też krajoznawczej liczy dziś kilka tysięcy fotografii.

Dziś z racji braku czasu fotografią kolei zajmuję się raczej okazyjnie. Swoje kolejowe zainteresowania staram się teraz, ze zmiennym skutkiem, realizować w powiązaniu z moimi studiami starając się w miarę możliwości wplatać wątek kolejowy do różnego rodzaju prac i prezentacji na różnych przedmiotach. Owocem tego jest m.in. moja praca licencjacka dotycząca roli transportu kolejowego w dostępności komunikacyjnej Polski Wschodniej. 

W tym miejscu chciałbym  serdecznie podziękować wszystkim , którzy przyczynili się do powstania tej strony , a szczególnie:

• moim rodzicom za okazywaną cierpliwość i zrozumienie,

• Krzysztofowi Dobrzańskiemu za przygotowanie i realizację projektu LubelskaKolej.net, dzięki któremu strona wciąż jakoś egzystuje w sieci,

• Krzysztofowi Zientarze za zaszczepienie we mnie zainteresowania wąskim torem oraz bieżącą krytykę strony,

• wszystkim MK (i nie-MK), którym dane było spędzać ze mną czas przy torach w oczekiwaniu na obiekt do sfotografowania oraz towarzyszyć mi w czasie kolejowych wypraw,

• wszystkim moim przyjaciołom, którzy okazują pozytywne zainteresowanie moją pasją i motywują w jej realizacji,

i...

tym wszystkim, których nie wymieniłem, a którym te podziękowania się należą.